Jakie normy muszą spełniać siatki sitodrukowe?

Siatki sitodrukowe stanowią szkielet sita i służą do wykonywania form kopiowych. Powstają z włókien poliamidowych i poliestrowych, czyli włókien zaliczanych do kategorii monofilamentowych. Włókna muszą wykazywać odporność na rozciąganie i ścieranie oraz uszkodzenia mechaniczne, jakie mogą powstać na skutek uderzeń raklem. Siatka nie może wchodzić w reakcje z substancjami chemicznymi zawartymi w farbach do sitodruku. Zasadniczo siatki poliestrowe są bardziej odporne na rozciąganie oraz mniej nasiąkliwe od siatek wykonanych z poliamidu.

Podstawowe parametry siatek sitodrukowych

Poszczególne siatki sitodrukowe różnią się pod względem cech geometrycznych, które wynikają z procesów tkania. Mowa o liczbie sitowej, średnicy włókien i grubości siatki. O jakości siatki decyduje równomierność utkania i zdolność do utrzymania niezmienionych wymiarów oczek po naciągu. Włókna siatki mogą być kalandrowane, co przekłada się na mniejsze zużycie farby oraz barwione. Dzięki barwieniu ograniczane jest dodatkowe podświetlenie, ponieważ od powierzchni włókien odbijają się wyłącznie nieaktywne promienie. Powstające odbitki charakteryzują się ostrymi krawędziami i wysoką precyzją. W przypadku siatek białych promienie trafiające na włókna podświetlają pozytyw w miejscach odsłoniętych, co prowadzi do utwardzenia emulsji i skutkuje pogorszeniem jakości druku.

Gęstość siatki sitodrukowej

Podstawowym parametrem siatek sitodrukowych jest ich gęstość, która wynika z ilości przecinających się włókien na każdy centymetr kwadratowy. Im wyższa gęstość, tym mniejsza są otwory pomiędzy włóknami, co w praktyce oznacza dokładniejszy wydruk. Przykładowo, siatki 43T świetnie sprawdzają się do zadruku dużych i kolorowych powierzchni oraz drukowania większych liter. Z kolei siatki 59T, które charakteryzują się większą gęstością, gwarantują lepszą rozdzielczość druku.